Prawo przynależności

- - -
kto przypomina drugiemu
boskie prawa
przynależności
do prochu z którego
ziemia dom i pole
kartka na której piszę
ulotne słowa –
ten w samotności
pozostaje
mało jest tych którzy
chcą słuchać pieśni
o początku i końcu
przeważnie
żyjemy chwilą
światową kulturą
podaną w pigułce
głosem nowych gości
zagłuszamy przeszłość
kielichy po winie
płuczemy
w rdzawej wodzie –
z zepsutego kranu
----------------------------------
Teresa Tomsia – poetka, eseistka, animatorka kultury. Autorka scenariuszy, prozy dokumentalizowanej, tekstów pieśni. Jej wiersze tłumaczone były na j. niemiecki i francuski: Schöner – Piękniejsze – C’est plus beau (2000), znajdują się w antologiach i wydaniach zbiorowych, m.in. wieczór/vespera. poezja/antologia „toposu” (2020), antologia polskiej poezji katastroficznej Rzeki ogniste (2022), w j. angielskim 150 Poems from Poland (2025). Wydała tomiki wierszy, m.in. Skażona biel (2004), Gdyby to było proste (2015), szkice literackie Niedosyt poznawania (2018), cykl liryków paryskich W znikającym ogrodzie (2023), który został finalistą Nagrody ORFEUSZA, ostatnio nowy zbiór wierszy Chłodne strugi (2025). Na paryskim portalu „Recogito” publikowała prozy poetyckie pod pseudonimem literackim Nikodem Synowiec. Za osiągnięcia artystyczne otrzymała wiele nagród, m. in. „Glorię Artis”, Nagrodę Marszałka Województwa Wielkopolskiego, statuetkę „Hefajstos” od redakcji „Kuźni Literackiej. Mieszka w Poznaniu.
