Kosmos w Ritzu - Miłka O. Malzahn
Autorka recenzji: Irmina Kosmala
WYRWA W SERCU MIASTA, CZYLI SMUTEK PRZEMIJANIA
Wzruszają nas tylko ci ludzie, którzy chodzą z otwartą raną,
którzy wcielają w życie ten tragiczny paradoks: przyjmują świat,
choć jest on nie do przyjęcia.
Emil Cioran
1. Tajemnice hotelu Ritz
Najnowsza powieść Miłki O. Malzahn zaczyna się niewinnie. Niespiesznie, acz precyzyjnie, autorka osnuwa swą narracyjną nić wokół białostockiego hotelu Ritz, którego lata świetności w rzeczywistości przypadały na czasy międzywojenne. I oto ten sam hotel, niegdysiejsza chluba, wybudowana w centrum miasta pomiędzy pałacem Branickich a pałacykiem gościnnym, niespodziewanie pojawia się na nowo. Początkowo niedowierzamy wszechwiedzącemu narratorowi, przechowując w pamięci fakt, że hotel uległ całkowitemu zniszczeniu już w 1944 roku.
Jednak chwilę potem łapiemy się na tym, że przecież sławetny obiekt musi istnieć, skoro właśnie wkroczyła do niego jedna z głównych postaci opowieści, niezawodny detektyw Fronasz, znany skądinąd z wcześniejszej powieści autorki, którego stał się tytułowym bohaterem.
Fronasz przestąpił próg hotelu Ritz nieprzypadkowo. Zaprosiła go Kwiryna – dziedziczka, której został podarowany ten podupadający obiekt przez kapryśne i skłócone z sobą ciotki. Dar otrzymała w chwili, gdy postanowiła zakończyć swój byt, rozczarowana zarówno marnie wiedzionym życiem, jak i trawiącą ją chorobą. Detektyw miał rozwikłać niepokojącą Kwirynę zagadkę, dotyczącą kilkunastu staruszków nielegalnie przebywających na terenie jej posiadłości. Gdy wraz ze swym współpracownikiem z Martyńcem rozwikłali ów problem i sprawili, że starcy zniknęli z hotelu, Fronasz postanowił zamieszkać w jednym z pokojów Kwiryny. Sielanka obojga trwałaby pewnie do teraz, gdyby nie pojawienie się tajemniczej i wścibskiej Babci Herz – dziwoląga zawieszonego w czasie – i Frei – przybyszki z innej planety…
2. Matrix, czyli zderzenie światów
To właśnie w tym momencie, dokładnie w połowie książki, doświadczymy pewnego rodzaju oszołomienia, w jakie wprawi nas zmyślny narrator, zwracając się do nas bezpośrednio (narracja drugoosobowa) i angażując nas tym samym w akcję opowieści. Z narastającym zdziwieniem zaobserwujemy, jak rzeczywistość popada w wariactwo. Oto niespodziewanie pojawi się Frea – półkosmitka. W poszukiwaniu schronienia i spokoju przybędzie na Ziemię ze spacyfikowanej planety przez kosmicznych barbarzyńców. Doskonale poznała już wcześniej tę planetę, ponieważ jej matka była Ziemianką, a ojciec kosmitą.
Więcej na stronie magazynu literacko-artystycznego:LATARNIA MORSKA