Rozmowy u św. Patryka - Piotr Goszczycki, Agnieszka Goszczycka
Autorka recenzji: Irmina Kosmala
O rozmowach z Bogiem i drugim człowiekiem…
W ostatnich czasach mamy do czynienia z rozłamem Kościoła. Głośne skandale, jak: seksafery, nierozliczone rachunki krzywd wyrządzone przez „księży” pedofilów małoletnim chłopcom, różnego rodzaju moralno-obyczajowe prowokacje, malwersacje finansowe, w końcu sama pandemia – wszystko to przyczyniło się do ochłodzenia czy wręcz wygaszenia w wielu ludziach żaru wiary w Kościół i Boga. Ucierpiał na tym Stwórca, ale i wspólnota, w której dotąd ci ludzie współistnieli.
Wobec skandalicznych poczynań hierarchów Kościoła, Bóg również staje się nam coraz dalszy. W dwudziestym pierwszym wieku ponadto dominujące w narracji polityczno-społeczno-kulturalnej mocno lewicujące trendy silnie oddziałują na światopogląd młodzieży. W dobie zrelatywizowanego systemu wartości, zachwianego porządku autorytetu rodzica w rodzinie, młody człowiek nie tylko decyduje o wyborze religii czy etyki w szkole, ale również może wybrać swą tożsamość płciową. Bez rodzicielskiego ukierunkowania, służenia dzieciom za drogowskaz, młodzież bywa zagubiona w chaosie narzucających im się wokół deprawacyjnych światopoglądów. Trudno im znaleźć właściwą drogę, gdy rodzice pochłonięci pracą nie mają czasu jej wskazać czy choćby nakreślić, a szkoły i kościoły stały się dla nich w najtrudniejszym z czasów zamknięte.
Tymczasem… okazuje się, że tuż obok nas istnieją parafie „z prawdziwego zdarzenia”, którym nie brak wiernych. Do jednej z nich zaliczyć należy dość młodą parafię pw. św. Patryka w Warszawie. Agnieszka i Piotr Goszczyccy – małżeństwo z czernastoletnim stażem – postanowili sprawdzić, co jest powodem tak ogromnego powodzenia tego miejsca, wyróżniającego się na mapie kościołów Warszawy. W tym celu przeprowadzili dwadzieścia rozmów z księżmi powołanymi do pracy w tymże kościele, jak również ludźmi będącymi tkanką niniejszej parafii (organistą, ogrodnikiem, dokumentalistkami życia parafii, lektorami itp.).
To, co najbardziej przykuwa naszą uwagę w tej książce, konceptualnie przemyślanej i spisanej na pamiątkę obchodzonej właśnie trzydziestej rocznicy parafii św. Patryka, jest szczerość wypowiedzi adwersarzy. Ci, którzy jeszcze pamiętają dawne czasy i pierwszego proboszcza – śp. księdza prałata Wojciecha Zdziebłowskiego – wspominają trudy związane z budową kościoła oraz zbieraniem datków na jego wyposażenie. Księża potrafią opowiedzieć zarówno o jasnych, jak i ciemnych stronach służby parafianom – współtworzenia i współuczestniczenia w różnych inicjatywach czy ruchach, ale i byciu odrzuconymi przez niewiernych.
Wzruszające jest świadectwo Pani Joanny Zalewskiej, która opowiedziała o swoim przełomowym momencie w życiu i o tym, jak Bóg za sprawą wspomnianego śp. proboszcza Zdziebłowskiego uratował ją duchowo, pomógł wyrwać się z paraliżu beznadziei i niemocy.
Przejmująco o swym powołaniu oraz pracy w parafii opowiedział również ksiądz Marek Miziołek. „Co my możemy jeszcze zrobić, żeby ludziom przybliżyć Boga? Co jeszcze możemy zrobić dla naszych parafian?” – zdradził, że pytanie zadane przez księdza proboszcza do dziś go nurtuje, prowokując tym samym do podejmowania dalszych wysiłków w przybliżaniu Boga drugiemu człowiekowi.
Klamrą spinającą ów ciekawy wielogłos na temat tej niezwykłej warszawskiej świątyni, jest rozmowa przeprowadzona z obecnym księdzem proboszczem – Markiem Kruszewskim. By uświetnić działanie swojej parafii, zaradny ksiądz powołał do życia Radę Gospodarczą , Radę Ekonomiczną i Radę Duszpasterską. Oczywiście, we wszystkich tych Radach decyzje podejmowane są wspólnie z parafianami. Okazuje się również, że w kościele św. Patryka działa wiele grup i wspólnot, dzięki czemu każdy może odnaleźć tu swoje miejsce. Z powodzeniem działa również kawiarenka, odbywają się spotkania piknikowe czy gry planszowe. Festyny uświetnia grupa Gocławska Ferajna.
Zdanie księdza proboszcza, które na długo zapamiętam, brzmi: „Jak człowiek jest w dolinie, to więcej wody spłynie do niego”. Chyba nie ma lepszego pocieszenia jak odnalezienie w najpodlejszej sytuacji dobra.
Gratuluję Agnieszce i Piotrowi wspaniałego pomysłu na uświetnienie rocznicy ich ukochanej parafii, a bohaterom Rozmów u św. Patryka wielkiej wiary, mądrości i szlachetności. Cóż więcej można dodać? Chyba tylko tyle, że chciałoby się wśród takich ludzi na co dzień przebywać…
-----------------------------------------------------------------------
Piotr Goszczycki, Agnieszka Goszczycka, Rozmowy u św. Patryka, Wydawnictwo Komograf, Warszawa 2021.