Czytanie z Księgi Mądrości - Joanna Pisarska (autorka recenzji: Regina Kantarska-Koper)

Autorka recenzji: Regina Kantarska-Koper

Mądrość równa się miłość

W najnowszym tomiku Joanny Pisarskiej Czytanie z Księgi Mądrości są, jak czytamy w notce biograficznej, „poetyckie medytacje słowa Bożego zawartego w kolejnych rozdziałach trzech ksiąg mądrościowych Pisma Świętego: Księgi Mądrości, Księgi Koheleta oraz Pieśni nad pieśniami”. „Trzeba mieć niewysłowioną odwagę i jeszcze więcej pokory, by wejść w dialog ze Słowem” – pisze Erazm Stefanowski w blurbie. Pisarska posiada obie te cechy.

Książka ze względu na niewielki format, a jeszcze bardziej na zawartość kojarzy się z modlitewnikiem, książeczką do nabożeństwa. I słusznie, ponieważ każdy utwór może posłużyć jako pretekst do duchowych rozważań czy medytacji. Za kanwę do swoich poetyckich dociekań poetka bierze Słowo Boże.

W rozdziale pierwszym wychodzi od cytatów z Księgi Mądrości. Dotyczą one wielu zagadnień: bliskości, śmierci, uczciwości, starości, przemijania, trwania, istoty mądrości, którą jest miłość, co autorka zawarła w lapidarnej, ale jakże celnej „Krótkiej radzie”: kochaj / a będziesz mądry. Mnie najbardziej urzekła miniaturka pt. „My”: figurki z gliny / którym się zdaje / że ulepiły się / same. Kiedyś napisałam aforyzm: Człowiek jest jak robak, któremu wydaje się, że jest bogiem. (Łyżka miodu, beczka dziegciu. Grajewo 2017).

Mówi głupi w sercu swoim; „nie ma Boga” (Ps 14,1; 53,1). Ktoś, kto widzi dzieła, a zaprzecza istnieniu ich (S)twórcy, jest po prostu nierozumny. Stół sam się nie wykona, ubranie się samo nie uszyje. Tym bardziej skomplikowany wszechświat z całą jego różnorodnością, celowością każdego elementu sam się nie zrobił. Joanna pisze:

Nierozumni

nie rozpoznali miłości
dawcy rozumu

Rozdział drugi opiera się na Księdze Koheleta i nosi tytuł Marność nad marnościami. Przypomina nam, że nic nas nie nasyci, tylko Pan / napełni kielich / przeleje // wzniesie toast („Sytość”), tylko Duch Święty może przemienić naszą marność („Ścigając wiatr”). Tylko Bóg jest Słowem, innego nie potrzebujemy („Szukając słów”). My ludzie najbardziej niebezpieczni / jesteśmy / dla samych siebie („Głupota”), dlatego jedynym zbawieniem jest „Światło Chrystusa”: w Nim / będziemy wiedzieć / że nie umrzemy / na wieki. Pomogą nam „Święci”: są dla nas jak gwoździe / wbite w deski domu / który budujemy na skale.

Rozdział trzeci – Gołąbka – to poetycka odpowiedź na Pieśń nad pieśniami i jest wyznaniem miłości do Boga, chociaż nam ludziom często trudno uwierzyć w jej wzajemność: jak trudno uwierzyć / w miłość Boga / w Jego zachwyt // w to / że nas chce („Uwierzyć”).

Ostatni wiersz w tomiku jest przypieczętowaniem całkowitego zawierzenia i oddania się Bogu: nikomu mnie / nie oddaj // poza Tobą śmierć / w Tobie / ja („Jak pieczęć”).

Polecam tę poetycką książeczkę-modlitewnik wszystkim ludziom refleksyjnym, ceniącym mądrość i dobro. Warto mieć ją pod ręką i zaglądać do niej jak najczęściej.

                                                                                   10.02.2025

----------------------------------------------------------------------

Joanna Pisarska. Czytanie z Księgi Mądrości. Wydawca Nauczycielski Klub Literacki Białystok 2024.

Regina Kantarska-Koper – emerytowana nauczycielka, poetka, melomanka. Po studiach na UW w Warszawie zamieszkała w Białymstoku. Uprawia poezję, prozę, krytykę literacką i amatorsko malarstwo. Członek Związku Literatów Polskich i Nauczycielskiego Klubu Literackiego. Wydała trzynaście indywidualnych książek i trzy jako współautorka w serii „Kajety Starobojarskie”. Liczne publikacje w prasie, w ponad stu dwudziestu wydawnictwach zbiorowych: pokonkursowych, antologiach, almanachach, w tym w esperanto, w języku angielskim w Wielkiej Brytanii i USA oraz w Indiach w języku telugu. Redaktor antologii dla dzieci „Czarowny świat wierszy” i kilku tomików poetyckich, współredaktor serii poetyckiej – rocznika „Kajety Starobojarskie” (2010-2018) oraz kilkunastu antologii i tomików poetyckich. Laureatka i jurorka konkursów literackich. Wydane indywidualne książki: „Między tak i nie” (1992), „Niech nie ogarnie mnie ciemność” (2000), „Krople tęczy” (2002), „Odrobina piołunu” (2011), „Muzyka Moje Pragnienie. Music My Desire” (2012), „Czas księżyca” (2017), „Łyżka miodu, beczka dziegciu. Aforyzmy i fraszki” (2017), „Boży rok z matczynymi przysłowiami” (2020), „Takie tam strzępy życia” (2021), „Wiersze codzienne” (2021), „Zdarzenia nie do uwierzenia” (2023) i „Ślad” (2023), „Gry i kolaże” (2024). Współautorka (w serii „Kajety Starobojarskie”): „Smak istnienia” (nr 3, 2009); „Przez mrok przez błękit” (nr 8, 2014); „Pomiędzy zmierzchem a świtem” (nr 10, 2016).