Czarodzieje - Romain Gary

Czarodzieje Romaina Gary’ego pojawiają się w Polsce w roku, w którym przypada setna rocznica urodzin pisarza. Powieść, której akcja dzieje się w Rosji czasów Katarzyny II, okazuje się być aktualna także dzisiaj.  Książka  ukazuje się nakładem Wydawnictwa Nisza.

Podobać się, uwodzić, rozbudzać wiarę, dawać nadzieję, wzruszać, nie niepokojąc, doprowadzać do wzlotu dusze
i serca, jednym słowem: oczarowywać oto przeznaczenie naszego starego rodu, synu…Dlatego tyle ponurych umysłowości, nie dostrzegających nigdzie cienia ukrytego sensu ni skry nadziei, bierze nas za szarlatanów – słyszy od ojca narrator tej powieści. Fosco Zaga ma chyba ze dwieście lat. W dzieciństwie, w Rosji, gdzie jego ojciec Giuseppe Zaga zakochał się bez pamięci w młodziutkiej macosze z burzą rudych włosów. Od dwóch stuleci snuje wspomnienia, by ukochana Teresina nigdy nie umarła.
I nie umiera, jakby pióro pisarza miało czarodziejską moc.

Czarodzieje Gary’ego wcale nie są niewinni. To handlarze iluzji. Zaspokajają potrzeby, których nie można kupić za pieniądze: zdrowia, pożądania, radości i sensu. Francuski pisarz przywołał ich, zbrzydzony dzisiejszą utopią salesmanów, sprzedających nam życie gotowe, zaplanowane z gwarancją i w opakowaniu. Dlatego ta historia weneckiej trupy szarlatanów, uprawiających swój proceder w Rosji czasów Katarzyny II, jest autentycznie wywrotowa. (Jan Gondowicz)

Romain Gary (1914-1980), właściwie Roman Kacew, urodził się w Wilnie, w 1917 r. wyjechał z matką do Warszawy, a dziesięć lat później do Francji. Pisarz, prawnik, lotnik i dyplomata. Dwukrotny laureat Nagrody Goncourtów, którą można otrzymać tylko raz.

W czasie wojny służył w siłach Wolnej Francji, jako pilot bombowca walczył w Abisynii, Libii i Normandii. Za wojenne zasługi odznaczony Legią Honorową przez generała de Gaulle'a. Po wojnie - w służbie dyplomatycznej, reprezentował Francję w Szwajcarii, Bułgarii, Boliwii, USA i przy ONZ. Porzuciwszy dyplomację, przez dziesięć lat podróżował po świecie. Nakręcił dwa filmy. Był meżem aktorki Jean Seberg.

Na jego twórczość literacką składa się kilkadziesiąt powieści, liczne eseje i opowiadania. Debiutował Edukacją europejską wydaną w Londynie w 1944 r. (wyd. pol. 1997). Nagrodę Goncourtów przyniosły mu Korzenie nieba (1956, wyd. pol. 1967). W Polsce najbardziej znana jest autobiograficzna Obietnica poranka (1960, wyd. pol. 1964). Po raz drugi dostał Nagrodę Goncourtów, gdy dopuszczając się mistyfikacji, opublikował powieść Życie przed sobą (1975, wyd. pol. 1978 i 2002) jako Émile Ajar. Prawdziwą tożsamość Ajara odkryto dopiero po samobójczej śmierci Romaina Gary'ego.

www.nisza-wydawnictwo.pl
https://www.facebook.com/Nisza.Wydawnictwo/timeline