Dwunasta kałuża - Krzysztof Gryko

okładki dwunasta kałuża (1).jpg

Autor recenzji: Zbigniew Masternak

 

Zanurzony w chaosie

 

Krzysztof Gryko wydał nowy tom wierszy pt. Dwunasta kałuża -  książkę, którą polecam z pełnym przekonaniem. Dla mnie Gryko pozostaje jednym z najciekawszych, a zarazem wciąż niedostatecznie docenianych poetów współczesnych. Jego twórczość rozwija się konsekwentnie, bez gwałtownych gestów czy chwilowych mód, za to z rosnącą świadomością języka i formy. „Dwunasta kałuża” potwierdza tę drogę: to tom dojrzały, przemyślany i wyraźnie osadzony w autorskim idiomie.

Poezja Gryki urzeka przede wszystkim uważnością oraz konsekwentnie budowanym nastrojem. Autor z pozornie drobnych, codziennych obserwacji — deszczu, ulicy, rozmowy, przypadkowego spojrzenia — potrafi wydobyć znaczenia głębokie i nieoczywiste. Prowadzi czytelnika przez świat subtelnych emocji, cichej refleksji i egzystencjalnych pytań, nie narzucając interpretacji, lecz zapraszając do współuczestnictwa. To poezja, która domaga się zwolnienia tempa i uważnej lektury.

 

Na szczególną uwagę zasługuje język tomiku: oszczędny, a jednocześnie niezwykle precyzyjny, pełen sugestywnych obrazów, które pozostają w pamięci na długo po zamknięciu książki. Poeta umiejętnie balansuje między konkretnością a metaforą, dzięki czemu wiersze są jednocześnie przystępne i wielowarstwowe. „Dwunasta kałuża” nie epatuje efekciarstwem ani retorycznym nadmiarem — swoją siłę buduje raczej w ciszy, niedopowiedzeniu i rytmie codzienności.

 

Poezja Gryki opowiada o człowieku zanurzonym w chaosie nowoczesności, próbującym uchwycić sens w drobiazgach: w deszczu, w kałuży, w krótkiej rozmowie czy przypadkowym geście. Wiersze są rytmiczne, gęste od asocjacji, a ich ton bywa zmienny — raz przypomina modlitwę, innym razem uliczny manifest czy ironiczny komentarz do współczesnej rzeczywistości. To język świadomie „zdeformowany”, napięty między ironią a czułością, który pozwala wydobyć poezję z banału i filozofię z codzienności.

 

Całość tworzy spójny i dojrzały tom, świadczący o dużej świadomości poetyckiej autora oraz umiejętności panowania nad materią słowa. „Dwunasta kałuża” to książka dla czytelników ceniących poezję refleksyjną, skupioną na detalu, pamięci i doświadczeniu istnienia — poezję, która nie krzyczy, ale zostaje z czytelnikiem na długo.

 

---------------------------------------------------

Krzysztof Gryko, Dwunasta kałuża, 2025.