Niech wzniesie – bez słów

- - -
niekiedy otwierasz się na łaskę
wiary i nagle odnajdujesz drogę
ku rzeczom nieoczywistym –

znów ufasz w istnienie słów
ponad miarę w nieodwoływalną
przyjaźń w trwałe więzy
rodzimej wspólnoty

sprawy te zwykle stają się
utrapieniem konwenansem
trudem jaki próbujesz pokonać
z powodów obyczajowych
pisząc wyrazy ogólne
życzeń okolicznościowych
na widokówce z muzeum –

zmieścić się tam starasz jedynie
zdania uprzejme świąteczne
bez osobistego tonu

dlatego nie pisz listu na małej kartce
która ogranicza – zamknij ją
w kopercie czystą niby grudniowy
śnieżysty opłatek niech dotrze
jako wciąż rozkwitająca nadzieja
bo ona nigdy się nie poddaje
i nie kończy wędrówki
przed kresem

niech wzniesie – bez słów – wysoko
ponad obawę i przemilczenie
to wszystko czego właśnie nie miałbyś
śmiałości a pragniesz sobie i światu
prosto i jasno powiedzieć –
że zmierzasz

ku temu co niezniszczalne i trwalsze
niż ludzka pamięć*

Paryż – Poznań, 1 grudnia 2024 roku

* Marek Wittbrot, cytat z kartki kondolencyjnej.

-------------------------------------------------------------------------

Teresa Tomsia – poetka, eseistka, animatorka kultury. Autorka scenariuszy, prozy dokumentalizowanej, tekstów pieśni i piosenek. Jej wiersze tłumaczone były na j. niemiecki i francuski: Wieczna rzeka – Der ewige Fluss (1996); Schöner – Piękniejsze – C’est plus beau (2000), znajdują się w antologiach i wydaniach zbiorowych, m.in. wieczór/vespera. poezja/antologia „toposu” (2020), antologia polskiej poezji katastroficznej Rzeki ogniste (2022), w j. angielskim 150 Poems from Poland (2025). Wydała tomiki wierszy, m.in. Przed pamięcią (2000), Skażona biel (2004), Gdyby to było proste (2015), szkice literackie Niedosyt poznawania (2018), cykl liryków paryskich W znikającym ogrodzie (2023), który został finalistą Nagrody ORFEUSZA, ostatnio nowy zbiór wierszy Chłodne strugi (2025). Za osiągnięcia artystyczne nagrodzona „Glorią Artis”, Nagrodą Marszałka Województwa Wielkopolskiego, statuetką „Hefajstos” od redakcji „Kuźni Literackiej”. Mieszka w Poznaniu.

Joanna Synowiec – animatorka kultury, edukatorka, ilustratorka, kuratorka wystaw, praktykuje malarstwo, grafikę. Prowadzi autorską Pracownię Projektowania Plastycznego w GOK SOKÓŁ w Czerwonaku dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Wrażliwa obserwatorka tkanki miejskiej, StreetArtu i graficznej formy przestrzennej. Studiowała pedagogikę na Uniwersytecie im. Mickiewicza w Poznaniu. Absolwentka Wydziału Sztuki w Colaiste Stiofan Naofa w Cork, Irlandia, pracownia Rzemiosła Artystycznego i Ceramiki oraz Cork Instytut of Technology na kierunku ceramika. Ukończyła wzornictwo w Wyższej Szkole Nauk Społecznych w Poznaniu. Jej prace zostały pokazane na międzynarodowych wystawach w Cork Vision Center (2012) i Cork County CC (2013). A także w ramach II Międzynarodowego Festiwalu LITERATURA do POZNANIA (2024)oraz Festiwalu Wolnego Słowa LITERATURA do POZNANIA (2025)